Przyłącze, złącze z licznikiem pomiaru energii elektrycznej, rozdzielnica i instalacja elektryczna. Tych wszystkich elementów potrzebujemy,żeby mieć w domu prąd.
Większość małych odbiorców, a do takich zalicza się domy jednorodzinne, jest zasilana z sieci niskiego napięcia 230/400 V. W zależności od sytuacji jest to sieć napowietrzna lub kablowa. W szczególnych warunkach sieciowych zdarza się, że pojedynczy odbiorca może być podłączony do sieci po wybudowaniu stacji transformatorowej na terenie posesji lub obok niej. Linie niskiego napięcia zazwyczaj przebiegają wzdłuż ulic i dróg.
Jeżeli wzdłuż ulicy obok posesji przebiega linia niskiego napięcia, przyłącze najczęściej stanowi odgałęzienie od niej. Przyłącze od linii napowietrznej
Przyłącze będące odgałęzieniem od linii napowietrznej może być:
- napowietrzne – rozpięte pomiędzy najbliższym słupem linii a stojakiem ustawionym na dachu budynku (rys. 1);
- napowietrzne – rozpięte pomiędzy słupem linii a izolatorami zamocowanymi na ścianie budynku (rys. 2);
- kablowe – ułożone częściowo na słupie linii, a częściowo w ziemi (rys. 3).
W dwóch pierwszych przypadkach przyłącze może być wykonane przewodami nieizolowanymi mocowanymi z jednej strony do izolatorów na słupie linii napowietrznej, a na drugim końcu do izolatorów osadzonych na stojaku lub na ścianie budynku, lub kablem samonośnym (z linką stalową) mocowanym na końcach do haków na słupie i na budynku. W każdym z tych rozwiązań zabezpieczenie przyłącza jest umieszczone na słupie linii napowietrznej. Dalszy ciąg przyłącza – od stojaka lub izolatorów na ścianie budynku – jest układany na zewnątrz lub wewnątrz budynku i zakończony tak zwanym złączem napowietrznym zawierającym główne zabezpieczenie instalacji o stopień większe niż wartość głównego zabezpieczenia za licznikiem. Jeżeli złącze znajduje się na zewnątrz, powinno być w szczelnej skrzynce lub w zamykanej wnęce z uszczelnionymi drzwiczkami zamocowanej na wysokości od 2,5 do 3 m, licząc od poziomu terenu.
Wybrane realizacje:
